Het hele idee van Schriftgezag is veel problematischer dan protestanten vaak willen toegeven
Alvorens elkaar met bijbelteksten en interpretaties ervan om de oren te slaan, is het goed samen opnieuw na te denken over de status van de Schrift binnen het christendom. In 1963 gebeurde er iets in Montréal en Rome wat wellicht heilzaam is voor huidige binnenkerkelijke en interkerkelijke dialogen, schrijft Hendro Munsterman.
-
Hendro Munsterman
aangepast 31 mei 2022 16:35
De Bijbel in de Hervormde Kerk in Bloemendaal.
(beeld anp / Koen Suyk)In de Canadese stad Montréal publiceerde Faith and Order, een commissie van de Wereldraad van Kerken, een belangwekkend document over de verhouding tussen Schrift en traditie.
En in Rome begon men te schrijven aan een dogmatisch document ‘over de goddelijke openbaring’ voor het Tweede Vaticaans Concilie; een anti-reformatorische ontwerptekst van de Nederlandse jezuïet Sebastiaan Tromp was naar de prullenbak verwezen.
In Montréal kwamen protestanten en orthodoxen eensluidend tot een belangrijke conclusie: kerken moeten duidelijk onderscheid maken tussen Traditie, traditie en tradities. Traditie (met hoofdletter) is niets meer en minder dan de Schrift zelf. Daarnaast is er de traditie (kleine letter): de trouwe, maar steeds actua..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
