‘Het grootste vastgoedschandaal ter wereld’ in de Spaanse Katholieke Kerk
Achtergrond
Weinig landen hebben zo’n schat aan kathedralen, kloosters en kapellen als Spanje. Maar van wie is al dat culturele en religieuze erfgoed eigenlijk? Een omstreden wetswijziging gaf de bisschoppen de macht om dat zelf te beslissen. Twintig jaar later trekt een beweging ten strijde tegen ‘het grootste vastgoedschandaal ter wereld’.
De plek kan slechter. Links in de verte de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën, rechts de berg Montserrat met een beroemd klooster. Tussen de naaldbossen op een bergkam, even buiten het Catalaanse plaatsje Castellfollit del Boix, staat de kerk van Sant Pere. Het fraaie gebouwtje is opgetrokken uit natuursteen en stamt uit de elfde eeuw – net als de ruime pastorie ernaast, bijna nog groter dan de kerk zelf.
Duizend jaar lang waren kerk en pastorie van niemand. Of beter gezegd: ze waren van iedereen. Sinds mensenheugenis werden ze beschouwd als eigendom van de plaatselijke gemeenschap, want die had de bouw tenslotte ook bekostigd en uitgevoerd. De kerk en de pastorie van Sant Pere waren dan ook nooit ingeschreven in het kadaster.
