Wilkin van de Kamp: Als ik haar optil, is dat het toppunt van geluk

gezondheid

Voor zover ik weet ben ik gezond. Toen ik 50 jaar werd, heb ik een bodycheck gedaan en alles was goed. Om gezond te blijven let ik op wat ik eet: met mate, maar wel lekker. Ik beweeg te weinig, al heb ik wel een goede conditie. Tot drie jaar terug speelde ik recreatief volleybal, maar ik ben gestopt, omdat ik te veel onderweg ben. Ik ben al twee jaar van plan om met mijn oudste zoon te gaan squashen. Dat klinkt in ieder geval gezond. Ik ga zo nu en dan wandelen met mijn vrouw, maar ook daar komt het niet altijd van. Wel doe ik elke morgen veertig push-ups. Ik kan mij heerlijk ontspannen door liggend bij mijn lief op de bank een goede documentaire te kijken.

geloof

Toen ik jong was, zag ik zo veel kwaad van de Boze in de wereld, dat dit het bestaan van God voor mij bevestigde. Omdat dit de omgekeerde wereld was, ging ik op zoek naar de ervaarbare God. Ik ging op zoek naar wonderen, want dat had ik toen nodig. Inmiddels ben ik ouder en heb ik God zo veel wonderen zien doen, dat ik Hem onmogelijk kan loochenen. Gods bestaan is zo verankerd in mijn wezen dat er geen enkele twijfel is en ik voor mijn geloof in Hem ook geen wonderen meer nodig heb. Ik heb een voortdurend bewustzijn van Gods aanwezigheid op een natuurlijke manier. Ik denk niet: ik moet bidden, maar juist andersom; omdat ik Hem ervaar, bid ik. Het leven met God is verweven door alles wat ik doe en wat ik ben.

geld

Ik houd van mooie pennen. Ik heb twee redelijk dure exemplaren, beiden waren een cadeau. Toen ik het boek Geboren om vrij te zijn, handboek voor bevrijdingspastoraat na twaalf jaar afrondde, kreeg ik van mijn vrouw en kinderen een Mont Blancpen, de Mercedes onder de pennen. Die pen heb ik als schrijver elke dag in handen, dat doet me elke keer weer wat. Geld maakt in die zin gelukkig dat ik van mijn salaris van de organisatie Vrij Zijn kan leven en dat ik van geld weggeven om anderen te helpen gewoonweg heel gelukkig word.

geluk

Ik ben gelukkig, omdat ik me zeer geliefd weet door God, door de mensen om mij heen en omdat ik in staat ben anderen lief te hebben. Mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen zijn daarin het allerbelangrijkste. Drie kleinkinderen wonen in Zuid-Amerika. Gelukkig zien we ze een aantal keren per jaar, maar telkens is er de pijn van de afstand en het afscheid nemen. Ons vierde kleinkind woont om de hoek. Ik zie haar bijna elke dag. Ze is nu ruim een jaar oud en voor haar laat ik alles vallen. Als ik haar optil, dan is dat voor mij het toppunt van geluk. Het voelt alsof ik weer verliefd ben.

P.S.: Wat niet veel mensen weten, is dat ik al veertig jaar een velletje kinderpostzegels koop en die bewaar in het postzegelalbum uit mijn jeugd. Wie weet, ga ik ooit nog eens verder met mijn verzameling.