Lijden biedt kans op geloofsgroei
Kerkdiensten vormen het centrum van het kerkelijk leven, maar halen zelden dekrant. In de zomermaanden bezoekt een redacteur elke week een willekeurig gekozen dienst, vreemdaan zijn eigen kerkelijke traditie.
Bij welke kerk zijn we te gast?
Bij Het Lichtpunt, de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) in Assen-Kloosterveen.
Hoe ziet de kerk eruit?
Het kerkgebouw is modern, nog geen drie jaar oud. Het staat in een nieuwbouwwijk aan de rand van Assen. Bij binnenkomst loop je direct de kerkzaal in. De rijen stoelen staan in een halve cirkel rond een podium. Daarop staat de band en een katheder voor de voorganger. Een preekstoel is er niet. Drie lichten boven het podium wisselen van kleur. Aan weerszijden van het podium wordt de liturgie geprojecteerd. De kerk is open, met veel glas. Daardoor kunnen vrijwel alle kerkgangers de wijk in kijken en andersom kun je van buitenaf zien wat er in de kerk gebeurt.
Welke mensen zitten er?
De kerk zit behoorlijk vol met vijf- tot zeshonderd kerkgangers. Het publiek bestaat voor het grootste deel uit jonge gezinnen.
Hoe is de dienst vormgegeven?
Voorafgaand aan de groet van de predikant, zingt de gemeente als votum Opwekking 640: Mijn hulp is van u, Heer. In de dienst wordt nog eens twee keer uit deze bundel gezongen, naast twee andere gezangen en net voor de preek een aantal verzen van Psalm 102. De psalm (Heer, hoor mijn gebed, laat blijken / dat mijn klachten u bereiken) past net als de andere liederen bij het thema over lijden en vervolging. Het zingen wordt begeleid door de band Be Still, die bestaat uit een drummer, een toetsenist, drie gitaristen en twee zangeressen, van wie de één tijdens Psalm 102 saxofoon speelt. Er staat een orgel voorin de kerk, maar dat wordt tijdens deze dienst niet gebruikt. De liederen aan het begin en einde van de dienst worden staande gezongen, de rest zittend, behalve Opwekking 479 (Wij zijn meer dan overwinnaars) dat uitnodigt om toch te gaan staan. Een gemeentelid leest voor uit de Bijbel uit de brieven van Petrus en Jakobus. De preek wordt ingeleid en afgesloten met een filmpje.
Wat is de boodschap van de predikant?
Er is deze dienst extra aandacht voor de vervolgde kerk. In het filmpje aan het begin van de preek vertellen christenen uit heel de wereld hoe zij vervolgd of bedreigd worden. Hun lijden gaat vaak samen met een groot vertrouwen in God, constateert predikant Sieds de Jong (grijs kostuum, lichtblauwe blouse, geen stropdas). Zou er een verband tussen die twee zijn? En hoe zit het met christenen in Nederland? De preek gaat vooral over die laatste vraag. Lijden hoort bij een christenleven, aldus De Jong. Als wij daar niets van herkennen, hebben we ons misschien wel te veel aangepast aan de wereld. We hoeven het lijden niet op te zoeken, maar laten we er ook niet stelselmatig omheen lopen. Als je nee zegt tegen het meedoen met de wereld, als je je onttrekt aan de lauwheid van veel christenen in Nederland, als je heilswegen als boeddhisme of islam afwijst, dan dient het lijden zich vanzelf aan. De Jong noemt vier concrete situaties die toegespitst zijn op het publiek dat voor hem zit. Een van de voorbeelden is verliefdheid, terwijl je getrouwd bent. Moeten we ons tegen die gevoelens verzetten? Vraagt God dat van ons? Ja, misschien is dit juist je kans om een beproefd christen te worden, om je knieën stuk te bidden om trouw te blijven. Conclusie: een leven vol beproevingen is een leven vol kansen om tot geloofsgroei te komen. Het hoort bovendien bij de navolging van Jezus. Wie bidt ommeer op Jezus te lijken, vraagt daarmee ook om lijden.
Een vaste bezoeker
Het thema van de dienst sprak me aan, zegt Martin Visscher (45). Hij woont net buiten Assen en is samen met zijn vrouw en zes kinderen (van wie twee geadopteerd) lid van de gemeente. Ik volg een gebedskring waar we met behulp van materiaal van Open Doors bidden voor vervolgde christenen. Sieds de Jong, de predikant, zit daar zelf trouwens ook op. Vragen die bij kringleden leven, stelde hij vanmorgen aan de orde in de preek. Eigenlijk komen zijn preken altijd dicht bij het leven van de mensen in de gemeente. Dat ligt soms best gevoelig, maar ik denk wel dat het nodig is om als kerk te overleven.
En verder
vertelt de vrouw die naast me in de kerk zit, dat de openheid en opgewekte geloofsbeleving in deze gemeente voor haar reden was om weer terug te keren naar een kerkelijke gemeente. Ze wordt binnenkort lid.