Synode CGK: geen dans of drama in de kerkdienst
Nunspeet
Dat heeft het donderdag, bijeen in Nunspeet, besloten. Daarmee sloot de synode per direct een bezinning af die drie jaar geleden was ingezet en die volgens de commissie die de bespreking had voorbereid, moest doorgaan.
Een synodemeerderheid sprak uit dat ‘er onvoldoende Bijbelse grond is te vinden om dans en drama een plaats te geven in de gereformeerde eredienst’. Ze vindt het ook niet passen ‘bij het karakter van de gereformeerde eredienst’. Daarmee stemde het in met een voorstel van de Urker dominee Hein Korving.
Het besluit zal bij een deel van de Christelijke Gereformeerde Kerken gevoelig liggen, omdat er plaatselijke kerken zijn die geen enkele moeite hebben met het incidenteel inzetten van mime, dans of toneel in een kerkdienst.
gemeente toeschouwer
De synode constateerde dat ‘er in het Oude Testament weliswaar voorbeelden zijn van dans, waarbij overigens de liturgische context niet altijd duidelijk aanwijsbaar is’. Maar ook dat er geen voorbeelden van drama uit het Oude Testament zijn, en dat in het Nieuwe Testament dans en drama niet terugkeren in ‘een liturgische context’.
Bovendien ligt ‘na Pinksteren de nadruk op de prediking van het Woord’, en, zo constateert de synode, treedt ‘de ondersteuning van de boodschap met zichtbare elementen’ terug. Het is volgens haar niet mogelijk uit Bijbelse voorbeelden, zoals wonderen of opvallende profetische handelingen, ‘directe conclusies te trekken die de invoering van dans en drama in de eredienst zouden rechtvaardigen’. Ook geeft de Bijbel ‘geen aanwijzingen of aanmoedigingen om eigentijdse en wereldse communicatiemiddelen als uitgangspunt te nemen voor de overdracht van Gods Woord’.
Bij een synodemeerderheid leeft de vrees dat bij dans en drama in de kerkdienst de gemeente toeschouwer wordt, ‘hetgeen in strijd is met het karakter van de gereformeerde eredienst’. <
