Kerken en het slavernijverleden op Curaçao: ‘Er was een sociale kloof, maar iedereen had elkaar ook nodig’
Achtergrond
Het is het jaar van excuses voor het slavernijverleden en van herdenking van het einde van de slavernij. Hoe gaan kerken om met dat verleden? Hoe werkt het vandaag nog door in de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen, bijvoorbeeld op Curaçao? ‘Je moet bedenken dat het christelijk geloof hier door de overheersers is gebracht. De oorspronkelijke bewoners hadden geen vrije keuze.’
Willemstad
‘Ik wil niet zeggen dat de kerk de boot heeft gemist, want ik kan niet alle kerken op Curaçao overzien. Maar ik denk wel dat de kerken in de komende maanden een belangrijke rol moeten gaan spelen in het gesprek over het slavernijverleden en de doorwerking daarvan in het heden.’
Aan het woord is Marlon Winedt, als filosoof en theoloog verbonden aan de United Bible Societies en voorganger in een pinkstergemeente op het eiland. ‘Het thema is niet goed doordacht en besproken in de plaatselijke kerken. Dat levert bij sommigen aversie tegen de kerk op. Ik zie in mijn eigen kennissenkring dat jonge mensen wel in God geloven, maar moeite hebben met de rol van de kerk en haar aansluiting bij dit soort heikele actuele thema’s.’
