Arjan Paans is terminaal en atheïst. ‘Het gebed van mijn zoon ontroert mij tot tranen toe’

Het antwoord laat aan duidelijkheid niets te wensen over: ‘Het gaat niet zo goed met me.’ Toch straalt Arjan Paans in zijn woning in Utrecht een soort kwetsbare fierheid uit. De diagnose kanker op 16 mei kon zijn optimisme niet breken. ‘Voor mijn gevoel kreeg ik die maand helemaal geen kanker. Ook niet in juni bij de operatie. Kanker kreeg ik pas in de herfstvakantie.’

Toen, bij het vallen van de bladeren, trokken Arjan Paans, zijn vrouw Loes en hun zoon Wolf voor een weekje naar Berlijn. Bij een tussenstop in De Harz ging het mis. ‘Ik kreeg het heel erg benauwd, moest hoesten, en begon te rillen. Sindsdien draag ik een kruik warm water bij mij.’ Tot dan toe had hij dagelijks voor de spiegel gestaan, zich afvragend: ‘Houden ze m..