Vier lezers van de Kijkbijbel over hun favoriete verhaal: ‘De illustraties lijken bijna abstract en toch zie je veel details’
Henk Binnendijk (88), mooiste illustratie: de storm op het meer
Voormalig EO-presentator Henk Binnendijk en zijn vrouw lezen de Kijkbijbel al tientallen jaren. Vroeger met de kinderen, nu nog elke woensdagmiddag met hun kleinzoon.
‘Ja, die bijbel speelt een grote rol in ons leven. We zijn 61 jaar getrouwd, hebben vijf kinderen, waarvan één overleden, en twaalf kleinkinderen. Ik zie mezelf nog zitten met alle kinderen om me heen op de bank. Eentje op schoot, zo heerlijk vertrouwelijk. Samen voorlezen.
De storm op het meer, die raakt me het meest. Onze zoon was drie of vier jaar en lag in het ziekenhuis. Alleen, in quarantaine. Hij huilde veel, was eenzaam in het ziekenhuis maar had dat kleine boekje over de storm op het meer. Die lazen we, keer op keer. ‘Heer wordt toch wakker!’, zeggen de discipelen in dat verhaal. ‘Jullie moeten niet zo bang zijn, ik ben er toch’, zegt Jezus dan. Dat herhaalde onze zoon ‘Waarom zijn jullie zo bang, ik ben er toch?’ Het ontroert me nog. Onze zoon is op 53-jarige leeftijd overleden. Een aardige, gelovige jongen.
Nu leest onze jongste kleinzoon ons voor, op woensdagmiddag, uit de Kijkbijbel van Kees de Kort. Dan zeg ik ‘Langzaam hoor, anders kan opa het niet begrijpen’.’
De storm op het meer. - beeld Kees de Kort
Kaanda Niemeijer (32), mooiste illustratie: Bartiméus kan weer zien
Kaanda Niemeijer heeft een verstandelijke beperking. Kunstenaar Kees de Kort tekende de Kijkbijbel in eerste instantie voor haar doelgroep. Kaanda leest graag uit ‘de korte-Bijbel’, zoals ze die zelf noemt. Niet omdat ze de tekenaar kent, maar omdat het ‘lekker korte verhalen zijn. Vroeger las ze met haar ouders en nu met de begeleiding van de Rozenhof in Voorthuizen, waar ze woont.
‘Ik houd van korte verhalen en niet van lange. Want ik kan niet zo goed lezen’, giechelt ze. ‘Ik maakte altijd een voorstelling over Bartiméus. Hartstikke leuk. Dan ga ik zitten op een kleed, ik heb een stok en een doek op mijn hoofd. Dan roep ik heel hard: ‘Jezus!’ Iemand anders komt naar me toe en helpt me overeind. Ik vind het moeilijk om te vertellen, ik wil dit graag voor je gaan naspelen.
Ik vind het verhaal mooi, want ik wil graag met Jezus mee. Ik wil Zijn hand pakken. Het kan helaas niet, maar ik wil graag dat Jezus me oppakt als Hij voorbij komt.’
Bartimeus - beeld Kees de Kort
Vincenza La Porta (50), mooiste illustratie: de nieuwe aarde
Vincenza La Porta (50 jaar) is directeur van het kerkelijk bureau van de Protestantse Kerk Amsterdam. Haar kinderen, nu 15, 20 en 23, groeiden op met de Kijkbijbel. Ze kreeg deze cadeau in haar eerste zwangerschap en koestert warme herinneringen aan het voorlezen daaruit. ‘We lazen die verhalen zo vaak voor, dat we allemaal nog hele regels tekst uit ons hoofd kennen.
Ik schoon mijn boekenkast beneden vaak op, kinderboeken eruit enzo, maar de Kijkbijbel heb ik bewust laten staan. Die is me zo kostbaar. Het is zo knap hoe de kunstenaar in die heel eenvoudige tekeningen zoveel emotie en intentie weet te leggen. De illustraties lijken bijna abstract en toch zie je veel details, bijvoorbeeld in de ogen.
Een van mijn favoriete platen is de bruiloft te Kana, zo feestelijk getekend, die wilden we bijna op onze trouwkaart zetten. Maar het laatste bijbelverhaal treft me het meest, dat God alles nieuw maakt. In dat beeld zit iets heel aards. Geen oorlog, geen verdriet, gewoon feest op die nieuwe aarde! Het is zo knap hoe de tekenaar dat weergeeft. Het zegt precies wat ik geloof. God is er, Jezus is er en wij wonen er gewoon.’
beeld Kees de Kort
Eva Dijksterhuis (8), mooiste illustratie: de verlamde man en zijn vrienden
Eva Dijksterhuis leest de Kijkbijbel al haar jaren met haar ouders en jongere zusje Irene (4 jaar). Ze leest er graag in. Vaak neemt de familie Dijksterhuis na de avondmaaltijd de tijd om samen uit deze Bijbel te lezen en de bekende platen van kunstenaar Kees de Kort te bekijken. ‘Ik ga altijd bij papa zitten, hij leest dan voor’, vertelt ze. ‘Soms lees ik het zelf na het eten voor aan papa, mama en Irene.
Het meest spannend vind ik het kerstverhaal. Dat de drie koningen op weg zijn naar de baby. Dan moeten ze vluchten met de baby, ergens naar Egypte, want de andere koning wil Hem doden. Dat lukt niet want Hij leeft nog.
Het mooiste verhaal vind ik misschien wel toen de verlamde man door het dak ging met zijn vrienden en dat hij bij Jezus komt. Dan kan de man weer lopen en dat is heel bijzonder. Ik vind dat niet een vreemd verhaal want vroeger hadden ze andere daken en die konden ze makkelijker open maken.’
