‘Geestelijken spraken zich zelden publiek uit over Nederlandse militair geweld in Indonesië’
Geestelijk verzorgers kregen van hogerhand te horen dat ze moesten zwijgen over het Nederlandse militair geweld in Indonesië. Vaak was dat ook in ieder geval naar buiten toe hun eigen keuze.
-
Rick Moeliker aangepast 08:42
Den Haag
Wat wisten de kerk en de militaire geestelijke verzorging van het stelselmatige geweld dat 1946 en 1949 werd gepleegd in Indonesië? Hoewel het donderdag gepresenteerde onderzoek over het excessieve geweld wat het Nederlandse leger gebruikte tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog er op was gericht om die vraag te beantwoorden, komt deze met name in Een kwaad geweten, één van de boeken waarin dit onderzoek heeft geresulteerd, wel aan bod.
Het antwoord: de 182 priesters en 150 dominees die tijdens de oorlog in het land werkzaam waren wisten veel, maar kregen van hogerhand te horen hun mond te houden. Dat ze het wisten, bleek bijvoorbeeld uit brieven die ze naar huis stuurden. Zo schreef een priester, ook wel..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .