missionarissen roofden kunst
In de koloniale tijd bezondigden ook missionarissen zich aan diefstal van kunstobjecten van geknechte volkeren. De voorwerpen kregen een plaatsje in tal van Europese musea, vertelt Bénédicte Savoy in Missio, het rooms-katholieke tijdschrift voor missie en dialoog. Zij is professor in de kunstgeschiedenis aan het Collège de France in Parijs en de Technische Universiteit Berlijn. De geestelijken hadden ‘een bevoorrechte toegang’ tot de bevolking, met wie ze leefden, en waren bereid op verzoek van musea waardevolle objecten te leveren, tegen betaling. De Katholieke Kerk kán een bijdrage leveren aan verzoening en teruggave van kunst, stelt Savoy. Maar het Vaticaan geeft geen goed voorbeeld. ‘Het bezit zeker een van de grootste en rijkste missieverzamelingen, maar nee: het Vaticaan heeft zich tot nu toe totaal niet in de discussie gemengd. Het zou mooi zijn als we meer zouden weten over de inventaris daar. Toen we ons bezig begonnen te houden met teruggave van roofkunst, heb ik met een knipoog gezegd, dat we ook met de paus moeten spreken.’
liefde voor bevindelijken
In Confessioneel-Credo, het blad van de Confessionele Beweging binnen de Protestantse Kerk, laat dominee Dirk van Duijvenbode zijn hart spreken: ‘Ik heb de bevindelijke broeder en zuster lief!’ Deze christenen, voor wie de beleving van het geloof belangrijk is, leerde hij kennen als predikant op Urk. Hij kan het niet hebben dat bevindelijke bewoners op de Biblebelt de schuld krijgen van de coronacrisis. ‘Laat bevindelijk en seculier Nederland elkaar niet de maat nemen, maar dicht bij zichzelf blijven, naar het woord van Christus: ‘doe wel en zie niet om’. Boven wel of niet gevaccineerd staat: wel of niet in Christus geborgen!’
schepping zonder mensenZou God spijt hebben dat Hij zijn schepping uit handen gaf aan mense..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .