Na het verlies van haar man zocht Pauline andere vormen van geloven: ‘Lange tijd voelde ik me afvallig’

Lijden heeft een doel. Het overkomt je om dicht bij God te blijven, een soort martelaarschap. Dat leerde religiewetenschapper Pauline Weseman (50) in haar evangelische opvoeding. Deze en andere overtuigingen uit haar jeugd zorgden voor een gekaderd geloof. Een geloof waarin geen ruimte is voor andere visies en opvattingen. Maar het orthodoxe christendom dat ze vanuit huis meekreeg, begon steeds vaker te wringen. Als een jas die te krap zit. Op levensbepalende momenten, bijvoorbeeld in crisis of tegenslag, merkte ze dat haar geloof ‘het niet deed’.
Wat betekent het als je geloof het niet doet?

