Meer dan een eeuw later komen onderzoekers met een verklaring voor mysterieus ‘dood water’
Poitiers
Maar waar Nansen beschreef dat de golven de snelheid van een schip vertragen, liet Ekman zien dat de snelheid wisselde. Franse onderzoekers schrijven nu in Proceedings of the National Academy of Sciences over nieuwe experimenten om de relatie tussen de twee fenomenen te begrijpen. Zij analyseerden onderwatergolven met laserlicht en maakten een wiskundig model om ze te begrijpen. Uit dit onderzoek blijkt dat de wisseling van snelheid die Ekman beschreef ontstaat wanneer de golven als een soort lopende band onder het schip doorgaan. Dat zorgt voor een afwisseling van versnelling en vertraging. Maar uiteindelijk gaat dit fenomeen over in de vertraging van de snelheid die Nansen zag.
De nieuwe belangstelling van de Fransen voor ‘dood water’ ontstond tijdens een onderzoek naar de Slag bij Actium van 31 voor Christus waarin Octavianus (de latere keizer Augustus) de vloot van Marcus Antonius en Cleopatra versloeg. De Egyptische vloot was moderner en sterker dan die van Octavianus, en er zijn verschillende redenen aangevoerd waarom hij toch won. In de Oudheid werd dit toegeschreven aan ‘zuigvissen’ die de schepen van verliezende partij vertraagden. Volgens de Franse onderzoekers was er mogelijk sprake van ‘dood water’, aangezien in de Baai van Actium de juiste omstandigheden aanwezig zijn voor de vorming van twee waterlagen.
