Zwart Glimmend Chroom klinkt als een klok op de kermis
Een asfaltfee is, behalve een puzzelsynoniem voor een straatprostituee, een onopvallend bloemetje dat in staat is om door asfalt heen te groeien, stelt de band die in 2009 ontstond uit de samenwerking tussen multi-instrumentalist Cor van Ingen en dichters Ellen Deckwitz en Ingmar Heytze; de vaste bezetting werd uitgebreid met Johan Borger op gitaar en lapsteel en Julius Le Paon op vibrafoon.
In december 2018 werd in Studio Moskou bijna een half uur muziek vastgelegd in negen gedichten. Le Paon overleed in september 2019, daarna was er corona. Nu is er een album met een amalgaam dat in geen enkele genre past, tekstueel tussen Doors en Ry Cooder in. Onbevlekt, maar bezwangerd van onheil. Dichters die muzikant willen zijn en speellieden die snakken naar woorden die betekenis zinloosheid geven. Het lijkt nergens op en dus is het echt, zegt Heytze. Zwart Glimmend Chroom klinkt als een klok op de kermis en vertelt naast liefde over verlies. Wiegend dansen, de crisis uit.
+ hoogst origineel
- beetje kort met 28 minuten
Zwart Glimmend Chroom
Asfaltfeeën. Excelsior Recordings
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .