Een rijk en gevarieerd en evenwichtig debuutalbum van Eliott Knuets

Het orgel speelt een rol als continuo-instrument op de nieuw uitgebrachte cd met wat je de Matthäus Passion van Buxtehude zou kunnen noemen: Membra Jesu Nostri.

‘Dat lijkt wel kerkelijke muziek’, dacht theoloog, kerkmusicus en oud-muziekleraar Mar van der Veer (70) toen hij het Songfestivalliedje ‘De Diepte’ van zangeres S10 voor het eerst hoorde.

Is de aanbiddingsmuziek van de internationale megakerk Hillsong besmet en onbruikbaar geraakt nu de kerk door schandalen en affaires wordt geplaagd. Een lastige vraag, aldus Gerard ter Horst.

Alle moeders zijn hetzelfde, en toch zijn ze allemaal uniek. Ze zijn bezorgd, grappig, slim en vertrouwd, als je geluk hebt. En dat had Herre van Veen. ‘Moeders’ is een product in tweevoud.

Het is goed om te constateren dat de band op het nieuwe album A Bit of Previous weer vertrouwd klinkt. Het bandgeluid van de beginjaren is terug en dat levert een uiterst consistent album op.

De muzikale broers Lucas en Arthur Jussen eren met hun nieuwste album Ton Hartsuiker, een van de belangrijkste pleitbezorgers van eigentijdse Nederlandse klassieke muziek.

Beperkingen leiden soms tot nieuwe inzichten en ontdekkingen. De voedingsbodem van de groep Under The Surface die tot 2020 een groot deel van de wereld besloeg, beperkte zich de laatste jaren noodgedwongen tot Nederland. De reislustige muzikanten maakten alle drie op hun eigen manier pas op de plaats. Drummer Joost Lijbaart nam een soloalbum op (Free). Gitarist Bram Stadhouders beluisterde opnames die de groep op diverse plaatsen in de wereld maakte en creëerde uit dit oermateriaal een nieuwe zesdelige suite. En zangeres Sanne Rambags verdiepte zich in de bronnen van de Nederlandse taal. Onder het toeziend oog van de historische taalkundigen Peter-Alexander Kerkhof en Roland de Bonth bestudeerde ze op het Nederlands Taal Instituut teksten die in de Middeleeuwen op schrift werden gesteld. Dankzij de Egmondse Willeram (uit de elfde eeuw) en de Wachtendonckse Psalmen (uit de tiende eeuw) ontdekte ze dat die Oudnederlandse teksten door hun vriendelijke, soepel uit te spreken klanken zich goed lenen voor een muzikale toonzetting.

Met de titel van zijn negende album vernoemde Eli Degibri zijn ouders. De Israëlische componist, saxofonist en bandleider portretteert op Henri and Rachel zijn dementerende moeder, zijn overleden vader en zijn vrouw Noa. Degibri schreef mooie melodieën in verzorgde arrangementen die mede dankzij zijn strak spelende begeleiders toch spannend klinken. Dat zijn pianist Tom Oren, bassist Alon Near en drummer Eviatar Slivnik. Degibri studeerde in New York en speelde daar met Herbie Hancock en Al Foster. In 2011 keerde hij terug naar Tel Aviv om dichter bij zijn ouders te zijn. In zijn muziek klinken verschillende invloeden door: van Oost-Europese volksmuziek, moderne jazz, black gospel en blues tot Bach-preludes. Hoewel Degibri een voorkeur lijkt te hebben voor ongebruikelijke maatsoorten blijft zijn muziek toegankelijk. De liefde voor zijn familie doordrenkt het nieuwe album op een ontroerende manier. Ook zonder deze voorkennis staat dit muzikale bouwwerk als een huis met vele kamers op een stevig fundament.