Blokfluitkwartet Brisk wil het wat duffe imago van dit instrument van zich afschudden
Recensie
‘Brisk’ betekent ‘levendig en wakker’. Een mooie naam voor een blokfluitkwartet dat het wat duffe imago van dit instrument van zich wil afschudden. Daar zijn ze in de vijfendertig jaar van hun bestaan ten volle in geslaagd.
Dat jubileum wordt onder meer gevierd met dit afwisselende album. Rode draad in het programma is de canon. Daarbij vormen vier op elkaar lijkende muzieklijnen een harmonieuze eenheid. Daar wisten componisten in de vijftiende eeuw, zoals Guillaume Dufay (ca. 1400-1474) al raad mee, maar hetzelfde geldt voor iemand als Calliope Tsoupaki (1963). Maar er is ook werk van iemand als Bach te horen, twee orgelkoralen en een fuga uit ‘Die Kunst der Fuge’. Wat opvalt aan deze vier topmusici is het gemak waarmee ze muziek uit diverse stijlperioden kunnen vertolken, daarbij geholpen door een grote voorraad blokfluiten. Dat gaat van renaissancefluiten tot merkwaardige vierkante fluiten, waarop de opvallende, jazzy werken van Waller worden gespeeld. G..
