Een doorzichtige en gebalanceerde speeltechniek van Wouter Harbers
De organist die pianist werd: Wouter Harbers. Afgelopen jaar ging - niet ondanks, maar dankzij de coronacrisis - zijn grootste droom in vervulling. In plaats van twee geannuleerde concerten in de kleine zaal van het Concertgebouw mocht hij als ‘troostprijs’ een soloalbum opnemen in de grote zaal. Hij moest er wel vijfduizend euro voor op tafel leggen, maar het heeft een mooi resultaat opgeleverd. En om bij het begin te blijven: hij sluit flitsend af met de toccata uit de Suite Gothique van Léon Boëlmann op het fantastische Maarschalkerweerd orgel. Oude liefde roest dus niet.
Harbers toont zich behalve een getalenteerd pianist een prettige verteller. Zo kom je te weten dat hij als havo 5-scholier diep werd getroffen door een dubbel-cd met alle nocturnes van Chopin. Hij kocht die nietsvermoedend op de boot naar Engeland. Dit wilde hij zelf ook kunnen. En dat is hem gelukt. Harbers heeft een doorzichtige, gebalanceerde speelstijl; je hoort precies wat hij doet en hij verliest zich niet in effectbejag. Op Encore staan veel bekende klassieke werken, maar juist dan is het de kunst om te blijven boeien. Een top-cd.
+ levendige vertolking van bekende klassieke werken
+ doorzichtige en gebalanceerde speeltechniek
Encore
Wouter Harbers. STH Records
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
