Afwisselend en pittig werk van Elvis Costello, zijn 33e plaat

Ten eerste haalt hij er de hele muziekgeschiedenis bij, zoals vooral blijkt uit de titelsong, waarin hij jarentwintigjazz (van de twintigste eeuw dus …) in Helsinki, Parijs en New York opneemt als begeleiding van een ironische dialoog met zijn wekker en zijn niet toonbare ochtendkop; Costello rockt er ook nog lekker op los in nummers als ‘No Flag’, ‘Hetty O’Hara Confidential’. Ten tweede is er ruimte voor muzikale ontdekkingstochten, maar dat slaagt niet altijd, hoewel de gesproken woorden in songs als Revolution #49 en Radio is Everything inspireren. 

Ten derde zijn er weer enkele geweldige ballads: They’re Not Laughing At Me Now, I Do (Zula’s Song), The Whirlwind, The Last Confession Of Vivian Whip, What Is It That I Need That I Do..