Vanavond op TV: De gewone Griek in de knel

Eerst was daar de economische crisis, waarbij het land in ruil voor leningen van de EU enorme be­zuinigingen door moest voeren. Vervolgens kwam daar de vluchtelingencrisis bovenop.

Intussen heeft Griekenland de laatste Europese leningen ont­vangen en wordt er door politici gezegd dat de crisis in het land voorbij is. Maar is dat ook zo? Of hebben de leningen en bijbehorende bezuinigingen het land van de regen in de drup geholpen?

Verslaggever Ingeborg Beugel was jarenlang correspondent op de Balkan met als standplaats Athene. Nu gaat ze op ontdekkingsreis door Griekenland, om uit te vinden hoe het land ervoor staat. Aan de ene kant een economische crisis en aan de andere kant honderdduizenden vluchtelingen die de rest van de EU niet wil hebben. Lukt het de gewone Griek nog om in die situatie het hoofd boven water te houden én zijn identiteit te behouden?

In de eerste aflevering van Hotel Athene portretteert Beugel onder meer haar eigen (achter)buurt Metaxourgio dicht bij de Akropolis. Het is er vol daklozen, junks, vluchtelingen, straathonden en kunstenaars, maar de huizen en panden in de wijk worden langzaam opgekocht door buitenlanders voor een Airbnb en hotels. Intussen treft ze lokale Grieken aan, met allemaal kleine winkeltjes en bedrijfjes, die grote moeite doen het hoofd boven water te houden, maar stuk voor stuk ook vastbesloten zijn vol te houden.

Je bekijkt het met een mix van bewondering en bezorgdheid. Het aantal daklozen in de wijk is explosief gegroeid.

‘Waar vorig jaar in de zomer een dakloze sliep, daar is nu de hele stoep bezet’, vertelt Beugel. Velen zijn vluchtelingen die in Griekenland gestrand zijn na de totstandkoming van de Turkije-deal in 2016. Ze zitten ‘als ratten in de val’ nu andere landen hun grenzen gesloten houden. De vluchtelingen kunnen de situatie in de vluchtelingenkampen niet aan en breken uit.

Het is mooi om te zien hoe diverse wijkgenoten van Beugel ’s avonds en ’s nachts de daklozen in hun schrijnende situatie te hulp schieten met voedsel en dekens.

De aflevering sluit treffend af met een kijkje bij Hotel Athinea, dat er, met vlaggen van allerlei Europese landen nog wapperend bij de entree, aftands en verlaten bij ligt. Het hotel is inmiddels net zo lang gesloten als de Griekse crisis oud is. Symbolischer kan niet. Zou dit hotel dienst kunnen doen als opvang voor vluchtelingen, vraagt Beugel zich af.

Het is boeiend, inzichtgevend en ook wel een beetje schokkend dat Beugel de kijker laat zien welke impact ‘onze’ Europese politiek op de ‘gewone’ Griekse bevolking heeft.