‘Iedereen waagt zich aan een klein dansje met de duivel. Iedereen heeft een gaatje in zijn hart’, zingt Emily Jane White zodra je As Dusk Falls opstart. Een tekst die verwijst naar situaties in het spel waarbij geen goede keuzes te maken zijn. Wellicht ontwaar je nog het grijs tussen twee tinten zwart. Het grijs wat deze game de moeite waard maakt, al moet je hiervoor als gelovige speler wel wat kunnen incasseren.
Ontwikkelstudio Interior/Night neemt de speler mee in een grimmig verhaal dat verteld wordt in zes hoofdstukken. De eerste drie draaien rondom een noodlottige gijzelingssituatie waarbij twee families betrokken raken. Het tweede deel van het spel handelt de gevolgen voor alle betrokkenen af.
De betrokkenheid van de speler(s) is gericht op het maken van keuzes en sturen van de dialogen op de vele kruispunten in het verhaal. Daarbij wordt steeds meer informatie ontsloten over de achtergrond. Daar waar zaken zwart-wit lijken, ligt de waarheid een stuk gecompliceerder. Niemand is smetteloos, op de jonge Zoe na. Als we meer leren over de levens, passeren onder andere thema’s als: suïcide, alzheimer, kanker en huiselijk geweld de revue. Geen lichte kost.
Dit alles wordt gepresenteerd in een unieke stijl. Personages bewegen niet vloeiend maar zijn zichtbaar in frames die om de seconde wisselen. Opmerkelijk genoeg bewegen auto’s zich wel vloeiend, wat soms tot enige verstoring leidt. Als je kunt wennen aan deze stijl, merk je d..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
