Een absurd dubbelleven
De Zuid-Koreaanse film Parasite is gemaakt met de precisie van een Zwitsers uurwerk. Het gewelddadige einde voelt onvermijdelijk en tegelijkertijd als een smet op een vlekkeloze film.
Parasite is meeslepend vanaf de eerste seconde. Zoekend lopen een jonge man en vrouw door een afgeleefd souterrain. Het netwerk van de buurvrouw heeft nu een wachtwoord, zegt hij. Heb je het daar al geprobeerd, vraagt zij. Uiteindelijk klimmen ze op een verhoging, waar ook een toilet staat, en vinden tot hun grote geluk weer verbinding.
Het typeert de rest van de film. De toon is licht absurdistisch, er wordt heerlijk geacteerd en alle ontwikkelingen worden als een razend strakke choreografie in beeld gebracht. Ondersteund door opzwepende muziek valt alles steeds precies op zijn plek. Het verhaal dat verteld wordt, is al even trefzeker. De man en vrouw zijn zoon en dochter in een arm gezin. Met z’n vieren vouwen ze pizzadozen om in ..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
