Deur naar verleden in het slot in de film ‘The Card Counter’
Als William Tell zijn motelkamer binnenkomt, haalt hij de lijsten van de wand, stopt de wekkerradio weg en bedekt al het meubilair onder grote witte lakens die hij uit zijn koffer haalt. In deze klinische omgeving neemt hij plaats en schrijft hij reflecties op zijn leven.
Zijn dagen zijn gevuld met leegte. Poker en Blackjack speelt hij. Hij telt de kaarten, wint schijnbaar moeiteloos, incasseert tijdig en reist weer door. Een kalm, rimpelloos oppervlak dat verbergt wat er woelt in de diepte.
Dat verleden komt boven als zijn meerdere daar, genaamd John Gordo, straffeloos door Amerika blijkt te trekken als beveiligingsadviseur. Tijdens een van zijn lezingen wordt Tell benaderd door de jonge man Cirk. Zijn vader was een collega van Tell. Cirk zint op wraak en wil Tell in zijn plan betrekken.
Maar hoeveel schuld Tell ook met zich meetorst, hij zoekt niet naar vergelding. Hij stelt juist alles in het werk om Cirk op het rechte pad te houden. Zelfs als dat betekent dat hij grotere toernooien moet gaan..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
