Lettergrepen Hans Werkman: Mijn gedichtenkast met zo’n zeshonderd ruggetjes blijft voorlopig onaangetast
Een mens moet zijn bezit beheren. Dat geldt nu mijn boeken. Ik bind mijzelf aan drie criteria om boeken nog te houden: wat wil ik herlezen? wat heb ik nodig om na te slaan? wat is mij te dierbaar? Dit is mijn tweede grote afschaf. In 2005 ging er al veel de deur uit van Bilderdijk, Hermans, Wolkers, Mulisch, Carmiggelt.
Ik heb weer lege bananendozen in huis gehaald. Aafjes, nummer 1 in mijn alfabetische romankast, Morgen bloeien de abrikozen en De wereld is een wonder, die aardige reisverhalen: de doos in. Maar ik sla dat tweede boekje open en vind een handgeschreven sinterklaasgedicht uit 1960, voor Nelie. Dit boekje gaf ik haar op de dag voordat onze verkering begon. Uit de doos, terug op de plank. De romans en verhalen van Meint van den Berg, goede herinnering. Alleen De aardbeving blijft staan, met dat verhaal over de wederkomst van Christus. Biesheuvel, ik houd Het nut van de wereld, niet om te herlezen, maar hij schreef erin ‘Met hartelijke groeten van JMABiesheuvel’. Hersens..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
