Vissermansverdriet in de wind
Achtergrond
In de veertigdagentijd staan we stil bij het lijden van Jezus en in en met Hem bij het lijden van medemensen. In zeven verhalen schenken we aandacht aan monumenten die herinneren aan het lijden en sterven van medemensen in het verleden. Vandaag deel 3: het vissersmonument in Katwijk aan Zee.
Waar gevist wordt, wordt niet alleen gevangen, maar ook verdronken; uitvaren wordt tragisch genoeg soms niet gevolgd door een ‘binnenvaart’. Het cliché dat de zee geeft maar ook neemt, krijgt reliëf en indruk in het gemoed waar monumenten herinneren aan wie de zee genomen heeft, waar zij die bleven naam werden en leeftijd. Zo’n indrukwekkend monument domineert op de bult bij de kerk op Urk, maar vind je ook op de boulevard in Katwijk.
Prinses Juliana, die gedurende haar studietijd aan de Leidse universiteit (1927 tot 1929) in een Katwijkse villa woonde, bood bij haar vertrek uit de vissersplaats een monument aan dat herinnerde aan de vissermannen die omkwamen gedurende de Eerste Wereldoorlog. Het granieten monument aan de voet van de witt..
