Het ‘zout van de aarde’ moet soms prikken, net als het zout van Platja de Ses Salines prikt op je huid
Vlak voordat je landt op de luchthaven van Ibiza kun je vanuit het vliegtuig de zoutvelden zien liggen. Uitgestrekte rechthoeken, met de glinstering van een laagje water dat geduldig ligt te wachten totdat de zon zijn werk heeft gedaan en het zeewater is verdampt. Het zout blijft over. Op het vliegveld kunnen vertrekkende passagiers een potje zeezout kopen als aandenken aan hun verblijf op het vakantie-eiland. De zoutgerelateerde souvenirs vallen echter weg bij de grote winkels met merchandising van de clubs en dance-festivals.
Die feestgangers bepalen het eenzijdige beeld dat van Ibiza bestaat. De overdadig blinkende welvaart die van de plezierjachten in de haven schittert, verblindt het zicht op het prachtige middeleeuwse Ibiza-stad. De overvolle stranden met jonge mensen die druk zijn het resultaat te etaleren van maandenlang drie keer per week in de sportschool aan gewichten hangen, doen vergeten dat het eiland verlaten en uitgestrekte stranden kent.
Platja de Ses Salines is zo’n strand. Een taxi doet er zo’n twintig minuten over om je van de stad naar het dichtstbijzijnde afzetpunt vlak bij dit strand van het zout te brengen. Aan het einde van die weg kun je met de auto niet verder. Een strandtent probeert je daar te verleiden om de kortste weg naar h..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
