Vanessa Umboh wil armoede onder kinderen niet verzachten, maar met wortel en tak uitroeien
’Gaan er kinderen zonder brood naar school? Dan gaan we boterhammen en beleg regelen.’ Vanessa Umboh zat in een burnout toen ze een stem hoorde: ‘Sta op en ga voor mijn kinderen staan’.
Vanessa Umboh: 'Als je samen aan een hoger doel werkt, verdwijnen verschillen en ga je elkaar werkelijk zien.'
(beeld soul2soul photography)Rotterdam
Nog regelmatig denkt Vanessa Umboh (43) met enige weemoed terug aan de militaire wijk in Bramsche, het Duitse stadje waar ze opgroeide. ‘Mijn vader was beroepsmilitair, net als alle vaders daar. De moeders werkten meestal niet. Zij waren te vinden rond het schoolplein en in het jeugdhuis. Iedereen voelde een verantwoordelijkheid: als je iets kon, zette je dat talent in voor de gemeenschap. In het jeugdhuis leerde ik lassen, dansen, breien, van alles. Zo veilig, vrij en blij opgroeien, gun ik alle kinderen. Ik voelde mij geliefd, werd gestimuleerd en ontwikkelde daardoor zelfvertrouwen.’
Dat gemeenschapsgevoel is in delen van de samenleving, de grote steden voorop, ver te zoeken, denkt Umboh. Dinsdag verschijnt haar verhaal in boe..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
