Veelstromenland: Op pad langs de Alblas kom je dromerige boerderijen tegen in het molenland bij uitstek
Zeearmen, rivieren, kanalen, beken, vaarten, meren, geulen, killen, kreken, sprengen, sloten: ze geven ons land een uniek karakter. Een piepklein gedeelte hiervan wordt deze zomer in woord en beeld belicht. Negen kleine portretten van kleine rivieren. Vandaag deel 7: de Alblas.
De Alblas
(beeld Maarten Boersema)‘Jong gestorven, vroeg bij God’, staat op een kleine witte steen van een meisje dat slechts drie maanden oud werd. Ervoor een vrijwel identieke steen van een paar jaar later eveneens jong gestorven kind van dezelfde ouders. Zonder bovenstaande tekst die bij ons huivering wekt.
We zijn op de dodenakker van Oud Alblas, waar namen als Jongeneel, Kortleve, Van Muilwijk en Aantjes in het oog springen. De begraafplaats ligt strak tegen het water van de Alblas, een riviertje van slechts tien kilometer lang.
Het mondt uit in de Noord, vroeger Merwede geheten, bij Alblasserdam, nu de voornaamste plaats van de polder naar het riviertje genoemd. De dam kwam er in 1277, in 1447 was de buurtschap uitgegroeid tot ambachtsheerlijkheid. Romeinse oorsprong..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
