Er moeten plekken overblijven waar geen mensen komen, waar je nog kunt verdwalen
Een ring van onafzienbare bossen loopt er over de hele aarde, van Alaska tot Siberië. Bossen vol met miljarden berken en naaldbomen. Fotograaf Jeroen Toirkens en schrijver Jelle Brandt Corstius maakten acht reizen naar deze noordse bossen die grenzen aan de poolcirkel. Het was niet zonder risico. ‘In Canada liepen we bevriezingsverschijnselen op.’
-
Hilbrand Rozema
aangepast 25 januari 2021 15:23
Het Kenai Fjords National Park in Alaska, september 2019. Links Jelle Brandt Corstius, rechts Jeroen Toirkens.
(beeld Jeroen Toirkens)Even slikken: na zes jaar noeste arbeid en acht ingewikkelde reizen, gooiden de lockdowns van 2020 ineens al het werk in de war. ‘Ik hoop dat onze expositie in Den Haag doorgaat’, zegt fotograaf Jeroen Toirkens. ‘Maar het had nog erger gekund, gelukkig hadden we wel net onze reizen afgerond.’ Het resultaat: prachtige foto’s en indringende, avontuurlijke teksten vol informatie. ‘Bomen zijn fantastisch’, schrijft Jelle Brandt Corstius. ‘Probeer je maar eens een machine voor te stellen die CO2 uit de lucht haalt, zuurstof produceert, koolstof opslaat, de lucht filtert, wolken en regen maakt en werkt als een soort airco.’ En dat in ruil voor zonlicht en water.
Het duo wilde alles weten over de noordse bossen en de geharde bewoners. Ze spraken..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
