Belaagd door de tropen

Er gebeurt eigenlijk niets in Tropenwee. Het is 1898, een man is op reis naar Congo per boot en per trein. De bedoeling is dat hij er gaat werken voor een handelsmaatschappij. Wat hij precies gaat doen, wie hij precies is, we weten het niet en komen het maar mondjesmaat te weten. Het lijkt er ook niet toe te doen. Want heet de man eerst nog Jules, al vroeg in de roman spreekt de verteller consequent van ‘de witte man’. Jules is gereduceerd tot een wit pionnetje op het schaakbord, ‘een werktuig, een witte mensenschim’. Van zijn onbevangen avontuurlijkheid, bewondering van de mooie natuur en het geloof in zijn eigen krachtige gezondheid rest al snel niets meer. De tropen belagen hem: de hitte, de muggen, de malaria, de dysenterie.