Sprankje hoop in zwarte fabel. Ellen de Bruin heeft een grote vertelkracht
Recensie
Een sterk punt van Ellen de Bruins tweede roman is dat haar fabuleerdrift niet maalt om de zielenrust van haar lezers. Wat wil je, als je schrijft over het dreigende einde van de wereld! De Bruin is redacteur wetenschap bij NRC Handelsblad. In 2018 kreeg zij voor haar roman Onder het ijs de Anton Wachterprijs voor het beste literaire debuut.
Ergens op een paradijselijk eiland woont Lipa, een vrouw die letterlijk en figuurlijk is gestrand. Na het wegblijven van de toeristen zijn bijna alle bewoners van het toeristeneiland vertrokken of doodgegaan.
Slechts een paar ‘heksen’, een agressieve gek en Lipa’s achterlijke maatje Bendi zijn overgebleven. En een heleboel kraaien. Lipa wil van het eiland af!
Alle plotlijnen in deze roman vertonen een dalende curve. Het verhaal begint bedrukkend en dat wordt alleen maar erger. Het loopt slecht af met het eiland, met de planten en dieren, met het klimaat. En met Lipa, de heldin, die vooral een slachtoffer is. Een slachtoffer van mannen, dat maakt De Bruin pijnlijk duidelijk.
