Biewenga zag al dat het mis was - Gedupeerde Groningers hebben alle reden om boos te zijn
Langs de A7 zie je de piek en het dal van het Groninger gasverhaal, als kunstwerken: de Gasmolecuul waarvan de metalen bollen op het Atomium in Brussel lijken, en de Baksteen als symbool van de verzakte huizen en nalatige overheid.
Lang voor de snelweg klaar was, werd er in Kolham, bij de Knijpsbrug over het Winschoterdiep, op het land van boer Kees Boon gas gevonden. En niet zo’n beetje ook. Al met al zat er bij Slochteren 2800 miljard kuub laagcalorisch gas in de bel. Makkelijk te winnen en een ideaal exportproduct. Na compensatie van honderdduizend landeigenaren legde de Gasunie tienduizend kilometer pijpleiding. De staat hield er in de loop van bijna zestig jaar ruim 450 miljard euro aan over. De constructie van het gasgebouw was solide: de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) boorde en won het Gronings goud, met als aandeelhouder Shell en Esso (ExxonMobil), voor ieder een kwart en de staat voor de andere helft. De Gasunie legde een netwerk van leidingen aan..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
