Joke van Leeuwen geeft in de eerste zin de afloop van het verhaal prijs. Je moet maar durven
In haar roman Mijn leven als mens toont schrijver Joke van Leeuwen (1952) een moderne versie van de mythe die Aristophanes in Plato’s Symposium vertelt over het verlangen van de mens naar zijn of haar wederhelft. In plaats van aan de achterzijde zit de hoofdpersoon bij de geboorte met de voorzijde aan haar wederhelft vast.
Wat betekent leven precies en hoe kijk je op je aardse leven terug? De ik-figuur Dinka is de in leven gebleven helft van een Siamese tweeling. Haar zusje Dinksa heeft de geboorte niet overleefd. Dinka draagt haar leven lang aan borst en buik een litteken, in de vorm van een uitroepteken. Ze zoekt genegenheid en liefde bij de drie jaar oudere Mieranda, koosnaam ‘Mier’, maar krijgt meer dan eens de kous op haar kop. Met achttien jaar gaat ze al dood: ‘Gisteren ben ik doodgegaan, onverwacht en banaal, met mijn hoofd op een harde tegelvloer die een optische illusie vormt van kubussen.’
Je moet maar durven, om in de eerste zin de afloop van je verhaal al prijs te geven. Joke van Leeuwen is echter niet zomaar een schrijver. Met Feest van he..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
