Vage ratjetoe zonder vaart in het boek Klimaatverdriet
Sneeuw maakt blij, dacht ik toen het laatst ineens begon te sneeuwen. In Klimaatverdriet werkt de sneeuwbui in een weersimulator als middel tegen angst, slapeloosheid en depressie. De Tsjechische scenarioschrijver Marek Šindelka (1984) vergt van zijn lezers het uiterste door zijn ratjetoe van genres, stijlvormen en fragmenten.
De Tsjechische hoofdstad Praag kwam in 2002 onder water te staan. In de roman Klimaatverdriet is de stad opnieuw overstroomd en drijven er bomen rond.
(beeld afp / Jaroslav Kucera)Ook na tweede lezing blijft de vraag prangen waar dit boek in de kern over gaat: de driehoeksrelatie van Kryštof, Andrej en Nina, de zoektocht naar de parasitaire zwarte middernachtsbloem in Japan, de gruwelijke moord op twee mannen, de opkomst van een nieuwe ziekte bij jonge kinderen die gepaard gaat met een totaal gebrek aan levenslust, of de ondergang van de wereld en het klimaat? ‘De hitte was ondraaglijk. De bioritmen waren massaal ontregeld geraakt. Het leven verschoof langzaam maar zeker naar de nacht.’ Voeg daarbij de zeventiende-eeuwse tulpenmanie en de vertelling over lotofagen uit de Odyssee en de chaos is compleet.
Of liefhebbers van experimentele literatuur dit boek kunnen waarderen is de vraag. Na zijn geprezen Anna in k..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
