Alain Verheij maakt versleten Bijbelverhalen opnieuw relevant
Hoe vertel je bijbelse verhalen in een postchristelijke cultuur? Een cultuur die aan de ene kant verzadigd is van die verhalen en ze aan de andere kant dreigt te vergeten. Het tweede boek van theoloog, oudtestamenticus en schrijver Alain Verheij is een poging om dat te doen.
- Marinus de Jong aangepast 21 januari 2021 13:28
Alain Verheij ziet de strijd tussen de underdog, de zwakke Abel en de sterke, masculiene Kaïn door de hele Bijbel lopen.
(beeld nd)Alain Verheij’s eerste boek, het gelauwerde God en ik uit 2018, deed ook al zoiets, met een sterk autobiografische component. De insteek van Ode aan de verliezer ligt meer bij eigentijdse levensvragen als: ‘Waar vind ik houvast?’ en ‘Hoe moet ik leven?’ Maar dit boek is vooral een bloemlezing uit de Bijbel, fris en eigentijds verteld, met leuke inzichten, zowel voor doorgewinterde bijbellezers als voor hen die de verhalen alleen maar vaag kennen. Verheij schaart zich zo in de traditie van Guus Kuijer en Nico ter Linden, die de Bijbel met het oog op vandaag opnieuw vertellen. Al haalt Verheij het literaire niveau van deze mannen niet.
Verheij’s bloemlezing begint bij Kaïn en Abel. Daarmee legt hij meteen op tafel wat volgens hem de boodsch..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
