Schrijnend van begin tot eind en heel veel memorabele zinnen
Er is een Welsh woord, hiraeth, dat vertaald wordt met ‘verlangen naar een huis dat niet was’. Ordesa van Manuel Vilas is voor de auteur als dat huis.
Een flipperkast, een auto, een handdoek, olijfolie, het getal 75, Nivea, de keuken ... ‘Als ik mijn keuken liefkoos, liefkoos ik mijn moeders ziel.’ Manuel Vilas richt een monument op voor zijn overleden ouders met iedere toegewijde omschrijving van dingen. Hij maakt ons deelgenoot van zijn hardnekkig pogen de ouders hiermee tot leven te wekken. Hij zoekt daarmee de affectie die hij tijdens hun leven niet bij hen heeft kunnen vinden. Dit boek schrijnt van het begin tot het eind. Het roept herinnering op aan Pessoa, als een nieuw boek der rusteloosheid. Waar de boekhouder uit Lissabon gevoelens denkt, projecteert de Spanjaard zijn gevoelens op dingen, of ver-dingt mensen. Wat een cri de coeur, wat een smeken tot ‘iemand aan de an..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
