‘Jacht op de barnsteenkamer’ is een spannend relaas van een van de beroemdste verdwenen kunstschatten
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zetten de Sovjets de nazi’s neer als vandalen, die moedwillig landgoederen of huizen van schrijvers als Lev Tolstoj en Ivan Toergenjev plunderden. Na 1945 bleef de vernietiging van Russisch cultureel erfgoed onderdeel van de buitenlandse politiek, stelt Jerker Spits.
De nieuwe barnsteenkamer in het Catharinapaleis, ten zuiden van Sint-Petersburg.
(beeld epa / Anatoly Maltsev)Het boek van germanist Jerker Spits (1977) heeft iets weg van een spannende roman rond het thema: waar is onze barnsteenkamer gebleven?
In de vierde eeuw voor Christus vond de Griekse ontdekkingsreiziger Pytheas als eerste de oorsprong van barnsteen. Niet de tranen van goden of het sperma van walvissen, maar fossiele hars was de oorsprong van barnsteen. Die spoelde in grote hoeveelheden aan bij de kust van Thule in Noord-Duitsland. Pytheas omschreef de inwoners van de barnsteen-kust als sterke, blonde mensen. De op mythen verzotte nazi’s namen deze beschrijving gretig over. Ze zagen het barnsteen uit Pruisen als een ‘Duitse steen’ en stimuleerden de productie ervan. In de Olympische medailles van 1936 werd barnsteen verwerkt. Juweliers we..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
