De impact van een oorlog vraagt méér dan financieel ‘oplossend vermogen’
De toekomst wacht niet, maar het heden eist nu even alle aandacht. Die innerlijke spanning kenmerkte de tiende troonrede van koning Willem-Alexander. Een verhaal met historische referenties waaraan het land ‘houvast’ zou kunnen ontlenen. Zoals een verwijzing naar de eerste troonrede van zijn oma Juliana in 1948. De wederopbouw en verzorgingsstaat moesten nog van de grond komen, Nederland verspilde z’n kracht vooreerst aan een koloniale behoud-oorlog. Als je zo van enige afstand naar de geschiedenis kijkt, zie je een land dat ‘stapsgewijs grote veranderingen heeft doorgemaakt. Die geleidelijkheid is wezenlijk.’
Daags nadat de wereld gefascineerd naar de Britse kroontraditie keek, werd in Den Haag het gejuich overstemd door boegeroep. Er stonden zelfs (voor Paleis Kneuterdijk, waar de Raad State zetelt en Beatrix vanachter een raam naar de rijtoer keek) demonstranten die ‘landverrader!’ riepen naar de 18-jarige Prinses van Oranje. Grove hysterie, waarvan juist oma Beatrix met haar levenservaring niet ondersteboven zal raken. Bij haar inhuldiging in 1980 waren de onlusten heviger en was het vertrouwen in de democratie lager.
‘Zorgwekkend is het: dat mensen in een volwassen democratie als de onze het vertrouwen verliezen in het oplossend verm..
de mening van het Nederlands Dagblad